Twierdzą, że Ministerstwo Spraw Zagranicznych jest elitarne, przestarzałe i niezdolne do dostarczenia jasnego mandatu. Proponowany nowy departament miałby szersze zakres zadań, koncentrując się na promowaniu dobrobytu i bezpieczeństwa Wielkiej Brytanii poprzez lepszą koordynację strategii w zakresie handlu, pomocy, rozwoju i zmian klimatycznych, oprócz tradycyjnej polityki zagranicznej. Ministerstwo Spraw Zagranicznych odpowiedziało, że jasno określiło priorytety. Autorzy tekstu zalecają, aby Parlament ustanowił stałe cele i mandaty dla nowego departamentu międzynarodowego w celu zapewnienia długoterminowej spójności polityki, a nie krótkoterminowych zmian z każdym nowym ministrem. Proponują, by rząd zobowiązał się do wydatkowania 1% dochodu narodowego na priorytety międzynarodowe departamentu, podobnie jak obecne 2% wydane na obronę. Autorzy, w tym były sekretarz gabinetu Lord Sedwill, były dyrektor generalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych Moazzam Malik oraz Tom Fletcher, były ambasador i doradca ds. zagranicznych kilku premierów, przedstawili te zalecenia w broszurze zatytułowanej "Świat w 2040 roku: Odnowienie podejścia Wielkiej Brytanii do spraw międzynarodowych". Pomysły zostały opracowane podczas dwudniowej konferencji w Oksfordzie z udziałem byłych ministrów, doradców ds. bezpieczeństwa narodowego i wyższych urzędników państwowych. Autorzy krytykują Foreign, Commonwealth and Development Office (FCDO) za niezdolność do dostarczenia jasnego mandatu, ustalenia priorytetów i efektywnego przydziału zasobów. Opisują FCDO jako funkcjonujące jak prywatne biuro dla sekretarza spraw zagranicznych, odpowiadające na ich bezpośrednie obawy. Połączenie FCDO z Departamentem Rozwoju Międzynarodowego również nie zakończyło się sukcesem. Autorzy sugerują przemianowanie wydziału na Departament Spraw Międzynarodowych lub Globalnych, aby oznaczać nową rolę i odejść od przeszłości, którą opisują jako elitarną i zakorzenioną w przeszłości. Fizyczna lokalizacja Ministerstwa Spraw Zagranicznych na ulicy Króla Karola dodatkowo wzmacnia to postrzeganie. Tekst sugeruje, że modernizacja Ministerstwa Spraw Zagranicznych, w tym usunięcie dekoracji z epoki kolonialnej, mogłaby pomóc w stworzeniu bardziej otwartej kultury pracy i sygnalizować przyszłość Wielkiej Brytanii jako średniej potęgi. Ministerstwo Spraw Zagranicznych, zbudowane w latach 60. XX wieku, jest symbolem imperialnej przeszłości Wielkiej Brytanii, a wiele obrazów przedstawia jej historię. Autorzy twierdzą, że Wielka Brytania musi wyjaśnić swój cel, historię, interesy i aktywa jako średniej potęgi i zawrzeć nowe partnerstwa z innymi średnimi potęgami, ponieważ nie może polegać wyłącznie na tradycyjnych sojuszach z USA i Europą. Tekst sugeruje, że przyszłe bezpieczeństwo i dobrobyt Wielkiej Brytanii będą zależeć od ekonomicznych i społecznych relacji z potęgami regionalnymi, zwłaszcza w Azji. Aby budować nowe partnerstwa, Zjednoczone Królestwo powinno być otwarte na dzielenie się prawami w instytucjach wielostronnych z krajami wschodzącymi i akceptować nowych sojuszników o mniej zbieżnych interesach. Wielka Brytania powinna przyjąć bardziej skromne i pełne szacunku podejście zamiast projektować przestarzały obraz wielkości. Tekst zaleca również uczenie się od średnich mocarstw, takich jak Norwegia, Kanada, Szwajcaria i Japonia, które wykorzystują swoją wielkość i niezależność do wpływania na scenę światową. Tekst omawia propozycję utworzenia nowego departamentu spraw międzynarodowych w Zjednoczonym Królestwie, który byłby odpowiedzialny za długoterminową strategię i politykę, podczas gdy wdrażanie byłoby prowadzone przez bardziej autonomiczne agencje. Wniosek spotkał się z niezgodnością Downing Street, który bronił Foreign Office i jego roli w promowaniu interesów Wielkiej Brytanii. Połączenie dyplomacji i rozwoju w Biurze Spraw Zagranicznych, Wspólnoty Narodów i Rozwoju (FCDO) zostało podkreślone jako udany krok w celu lepszego rozwiązania globalnych wyzwań. FCDO ogłosiło również przegląd, aby zapewnić skuteczne wykorzystanie funduszy i prac w zakresie polityki oraz budowanie zdolności na przyszłość. Premier nie zgodził się, że Ministerstwo Spraw Zagranicznych jest elitarne i bronił znaczenia dumy z historii Zjednoczonego Królestwa, patrząc w przyszłość.