Sepsa to ciężki stan, w którym układ odpornościowy reaguje na infekcję, atakując narządy i tkanki. Każdego roku w Wielkiej Brytanii choruje na nią ponad 245 000 osób, z czego 48 000 umiera, podczas gdy na całym świecie sepsja powoduje około 8 milionów zgonów. Często występujące infekcje prowadzące do sepsy obejmują infekcje brzucha i klatki piersiowej. Wcześnie rozpoznanie choroby jest trudne, gdy pojawiają się takie objawy jak duszność, biegunka, silne bóle mięśni, dreszcze, wysoka gorączka, omdlenia i wymioty. W ciężkich przypadkach tworzą się skrzepy krwi, powodujące zaciemnienie kończyn i potencjalne amputacje. Do grupy wysokiego ryzyka należą niemowlęta, osoby starsze, cukrzycy, osoby ze słabszym układem odpornościowym, osoby niedawno poddane operacji oraz kobiety po porodzie. W ramach profilaktyki należy dbać o higienę ran i stosować antybiotyki zgodnie z zaleceniami lekarza. Szybkie leczenie szpitalne antybiotykami w ciągu godziny jest kluczowe, aby powstrzymać rozwój sepsy do szoku septycznego, co może wymagać dodatkowych interwencji, takich jak wentylacja i operacja. Zespół postsepsowy może wiązać się z długotrwałymi objawami fizycznymi i emocjonalnymi.